The Hellacopters - Eyes Of The Oblivion - (2022)

 

                    Szwedzka grupa rockowa The Hellacopters powraca z nową muzyką z pełnometrażowym albumem studyjnym „Eyes Of Oblivion”. Album składa się z 10 utworów. „Eyes Of Oblivion” to ósma płyta The Hellacopters. Panowie powracają po 14 latach przerwy. The Hellacopters to szwedzki zespół rockowy garażowy, założony w 1994 roku przez Nicke'a Anderssona (wokal i gitara), Andreasa Tyrone'a „Dregena” Svenssona (gitara), Kenny'ego Hakanssona (bas) i Roberta Erikssona (perkusja). Andersson (czasami znany jako Nick Royale) był perkusistą death metalowego zespołu Entombed, a Dregen robił sobie przerwę od swojego pełnoetatowego zespołu Backyard Babies. The Hellacopters były początkowo pomyślane jako poboczny projekt dla Anderssona i Dregena, ale ostatecznie stały się głównym narzędziem do pisania piosenek i występów dla Anderssona. Zespół, wraz z The Hives, jest uważany za jeden z najważniejszych szwedzkich zespołów odrodzenia garażowego rocka i jeden z najbardziej wpływowych zespołów rockowych w Szwecji.

                    Otwieracz w postaci „Reap A Hurricane”, zaczyna płytę z ogromnym przytupem, i z całą masą energii. Można uważać, że to triumfalna zapowiedź powrotu jednego z najlepszych szwedzkich zespołów rock’n’rollowych. „Can It Wait” to kolejny z energicznych strzałów w 10. Chwytliwy refren również spełnia swoje zadanie. Następnie mamy piękną balladę „So Sorry I Could Die” o naprawdę klasycznym brzmieniu. Bluesowe, subtelne dzwięki o złamanym sercu. Tytułowy „Eyes Of Oblivion” to soczyste połączenie muzyki zespołów Boston z Kiss. Ta mieszanka powoduje energii i zastrzyk pozytywnego humoru. Kombinacja piosenek „A Plough And A Doctor” i „Positively Not Knowing” to punk-rockowa energia, który ciągle uwalnia pokłady mocy oraz zadziorności, a rytmiczne pianino w tle robi kapitalną robotę. „Tin Foil Soldier” to kolejna inspiracja zespołem Kiss. Można tak naprawdę powiedzieć, że ta piosenka to współczesny hołd dla wszystkiego, co glam z lat 70. „Beguiled” to naprawdę ciekawy i wyluzowany kawałek, pełny soczystej energii. „The Pressure's On” dalej mknie w stronę przebojowości, oraz chwytliwości. Mocno barowy brzmi ostatni utwór na płycie „Try Me Tonight”, słychać po prostu ponadczasowe brzmienie, które kończy niezwykle przebojowy album.

                    „Eyes Of Oblivion” to hołd dla wszystko co dobre w lata 70 oraz 80. Może ten album nie wymyśla czegoś nowego, ale zespół wykorzystuje swoją niesamowitą umiejętność grania i pisania piosenek.

Moja ocena: 10/10