Imperia – Dark Paradise - (2024)

 

                        Imperia wydała swój siódmy album studyjny "Dark Paradise" nakładem Massacre Records. Minęło 20 lat od wydania ich debiutanckiego albumu "The Ancient Dance Of Qetesh". "Dark Paradise" kontynuuje tam, gdzie zakończył się ich ostatni album "The Last Horizon", kontynuując symfoniczny, klimatyczny metal. Imperia tworzą Helena Iren Michaelsen – wokal, Jan „Örkki” Yrlund – gitary, Gerry Verstreken – bas, Merijn Mol – perkusja.
 

                    Album rozpoczyna się od utworu "Better Place" prezentujący bardziej metalowe elementy z dużą ilością ciężkich riffów, symfoniczny i operowy wokal Helen dodaje uroku, a elektronicznie dźwiękowi nie przeszkadzają. Z kolei piosenka "Reach My Tears" ma w sobie dużo ludowego brzmienia, oraz balansuje dźwiękowo pomiędzy spokojnym granie, a ciężkim. Idąc dalej numer "The Family Chain" daje poczucie całej okazałości symfonicznego zacięcia z metalowym wydźwiękiem. Ciężka ballada "The Tree Of Life" prezentuje się świetnie z dużą dawką intensywności. Kombinacja takich utworów jak "Reflection" i "Soldiers Of Hell" nie zapominają o mocy i energii do końca. Co ciekawe w kawałku "Void Of Emptiness" Helena śpiewa w swoim charakterystycznym sposobem czyli wiedźmowskim. W "Hope Of Joy" mamy do czynienia z balladą z dużą ilością fortepianu, skrzypiec, gitary akustycznej. Podobnie w przypadku piosenki "Lost Souls" która jest różnorodna i wyrazista. Album zamyka utwór "The Demons' Fireplace" w bardzo nastrojowym wydaniu. 

 

 

                        Zespół Imperia stawia na różnorodność, wyrazistość, elementy symfoniczne, budowanie narracji i emocji na wysokim poziomie. Dużo tutaj gotyku i progresywności. Fuzja gatunków tworzy unikalne i dynamiczne brzmienie, które jest po prostu charakterystyczne. 

 

Moja ocena: 4/5