Memoremains - Pop Metal - (2022)

 

 

                    Memoremains powstało w 2016 roku. Memoremains to pięcioosobowa formacja z Seinäjoki w Finlandii grająca nowoczesny metal. Debiutancki album „The Cost Of Greatness”, został wydany w 2020 roku jak i pięć singli, które ukazały się krok po kroku w ciągu ostatnich dwóch lat. Razem z czterema innymi utworami, te pięć utworów tworzy teraz nowy album, który nosi taką samą nazwę, jak wybrana przez zespół nazwa gatunku „Pop Metal”. W skład zespołu Memoremains wchodzą: Johanna Ahonen jako wokalistka, Mikko Kujanpaa jako klawiszowiec, Aleksi Makela jako gitarzysta, Aapo Timonen jako gitarzysta basowy oraz Eemeli Timonen jako perkusista.

                    Otwieracz w postaci „We Are One” prezentuje dominację syntezatorów. Johanna Ahonen ma piękny głos która głosem przewyższa wiele małych gwiazd popu. Chwytliwość melodii, jest też na dobrym poziomie. „Sympathy” to kontynuacja tego co w poprzednim utworze, w sumie to zespół umiejętnie połączył oba kawałki. Dzięki męskim chórkom w refrenie „Back Off” również jest przyjemny, dzięki temu można poczuć nieco metalowej atmosfery. „Paralyze” brzmi prawie jak piosenka pop, mimo wszystko, ma coś w sobie co jest chwytliwe, i zdecydowanie proste w odbiorze. „Psycho” mocno trzyma się melodii, jak i zaraźliwemu rytmowi. Syntezatory z lat 80-tych w „Miscreation” są śmieszne, ale elementy muzyki funky, też powodują efekt uśmiechu. „Not My Fault” nieco przypomina Beyond The Black, podoba mi się, że zespół stosuje różnorodność wśród wszystkich swoich dźwięków. „Deja Vu” obywa się całkowicie bez gitar, zdecydowanie pasuje do komercyjnych stacji radiowych. „Empire” opiera się bardziej na brzmieniu pierwszych utworów. Zespół stawia mocno na rockowe uderzenie, i tak kończy płytę.

                        Płytę „Pop Metal” warto potraktować jako ciekawostkę, i z przymrużeniem oka. W „Pop Metal” Finowie dostarczają dokładnie to, co zapowiadają w tytule albumu. Brzmienie jest bardziej popowe niż metalowe. „Pop Metal” to krążek który chce pokazać, że można bawić się konwencją, i stawiać na różnorodność.

Moja ocena: 7/10