Ygnwie Malmsteen - Parabellum - (2021)

 

                    Yngwiego Malmsteena nie trzeba przedstawiać, bo jego muzyka broni się sam. „Parabellum” to jego 21. solowy album studyjny. W latach 80 zaczął pokazywać świat jak gry na gitarze uczynić dzieło sztuki. Od razu widać, że pisania przez niego piosenek, jest bardzo ekspresyjne i wyraża to przez gitarę, i całą gamę zabójczych solówek. Spośród dziesięciu utworów oferowanych tutaj, są tylko cztery utwory z wokalami.

                    Już utwór otwierający w postaci „Wolves At The Door” pokazuje jak Yngwie szaleje z gitarą. Mamy do czynienia z całą gamą rytmicznego oraz szaleńczego riffu. Słychać że artysta odwołuje się do muzyki klasycznej. Słyszymy również echa zespołu Rainbow. Bardzo duży hołd oddaje Yngwie twórczości barokiem w utworze „Presto Vivace in C# Minor”. Presto Vivace oznacza dosłownie „żywy i szybki”. Myślę, że artyście nie trzeba tłumaczyć, jest szybko,żywo i majestycznie. „Relentless Fury” zapewnia solidne wokalne, oraz świetną gitarę. Jest to bardzo melodyjna piosenka z końca lat 80, tak przynajmniej brzmiąca. Tytułowy utwór „(Si Vis Pacem) Parabellum” brzmi jak ukojenie. Klasycznie,symfonicznie wręcz orkiestrowo brzmiący. Ygnwie czaruje gitarą. Melodyjna i melancholijna akustyczna balladia „Eternal Bliss” sprawia, że Malmsteena brzmi całkiem nieźle. Słychać zmiany temp, ze względu na chóralne wokale.„Toccata” jest zdecydowanie wizytówką dla wirtuozów gitary. Słychać, że to świetny utwór power metalowy. „God Particle” to kolejne odwołanie do baroku, i muzyki Bacha. W „Magic Bullet” Ygnwie prezentuje że jest demonem prędkości. W „(Fight) The Good Fight” tempo nie ustaje, i jest dalej magicznie, szybko i sprawnie. Album kończy się epickim instrumentalnym „Sea Of Tranquility”.

                    „Parabellum” to zdecydowanie ciekawy album, który łączy style muzyczne, oraz posiada liczne odwołania do minionych epok. To album który nagrał geniusz gitary, i warto tego krążka posłuchać.

Moja ocena: 8,5/10